رشد روزافزون استفاده از منابع تجدیدناپذیر فسیلی، محدودیت این منابع و مشکلات زیست‌محیطی ناشی از به کارگیری آنها سبب توجه جدی جهانیان به تنوع‌بخشی و بهره‌گیری از منابع جدید انرژی با استفاده از روش‌های پایدار، ایمن و سازگار با محیط‌زیست شده است.
در این میان با توجه به ویژگی‌های خاص هیدروژن، پیش‌بینی می‌شود که بخش عمده‌ای از انرژی موردنیاز نسلهای آتی از این ماده تأمین شود به گونه‌ای که صاحب‌نظران، عصر آتی را متعلق به هیدروژن و فناوری‌های مربوط به آن می‌دانند.
فناوری پیل سوختی که در آن، هیدروژن طی واکنش شیمیایی با اکسیژن به الکتریسیته و حرارت تبدیل می‌شود، یکی از بهترین گزینه‌های تولید انرژی الکتریکی در آینده محسوب می‌گردد.
پیلهای سوختی برای بسیاری از کاربردهای حمل‌ونقل شامل اتوموبیل‌ها، اتوبوس‌ها، وانت‌های کوچک، اسکوترها و دوچرخه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
تولیدکنندگان خودرو به فناوری پیل سوختی علاقه‌مند هستند زیرا این فناوری «نسل بعدی» است که می‌تواند آلایندگی کم یا صفر داشته باشد.
پیش‌بینی می‌شود تا سال 2040 که بازار خودروهای الکتریکی به 350 میلیون دستگاه برسد که از این تعداد 300 دستگاه خودروهای سواری خواهد بود. انتظار می‌رود تا همان سال 50% وسایل نقلیه عمومی و باری جدید، الکتریکی یا هیدروژنی باشند.
راندمان سوخت بالاتر، بُرد رانندگی طولانی‌تر و سوخت‌گیری سریع، نیروی محرکه رشد بازار خودرو برای کاربردهای جدید پیل سوختی است.
اولین خودروهای هیدروژنی تولید انبوه نخستین بار توسط تویوتا، هوندا و هیوندای معرفی شدند.
Audi h-tron quattro
نسل پنجم فناوری پیل سوختی آئودی و فولکس واگن با استفاده از مواد سبک وزن و با توان خروجی تا 110 KW
Toyota Mirai
Mirai با ترکیب هیدروژن و اکسیژن هوا، نیرو تولید می‌کند.
Hyundai 2019 Nexo
پیل سوختی توسعه یافته توسط هیوندا تبدیل 60% سوخت هیدروژنی به انرژی را میسر می‌کند، درحالی‌که در موتورهای بنزینی معمولی تنها 25% سوخت به نیروی محرکه تبدیل می‌شود.
علیرضا دهقان
